Nieuws is vooral nieuws in een context

Waar zijn de tweets over Uganda, Burkina Faso en Nigeria? Waar zijn de bloggers die ons westerlingen konden waarschuwen dat er zo kort na elkaar rellen zouden uitbreken? Welke twitterstream heb ik gemist of ben ik nog niet op aangesloten om de gebeurtenissen op straat op de voet te kunnen volgen? We hebben gelukkig beelden uit Syriƫ. Tenminste: op Youtube staan beelden van mobiele telefoons die zijn uitgezonden bij de BBC, Al Jazeera of The Guardian. Ondefinieerbaar schokkend (en daarmee bedoel ik toch vooral de cameravoering).

Ik wil niet ontkennen wat er gebeurt, laat dat voorop staan. Ik wil wel de vraag opwerpen of we ontegenzeggelijk kunnen vaststellen dat er iets gebeurt op basis van de schimmige filmpjes zonder context. En: wat daarvan de betekenis is. Je kan mensen in een demonstratie niet kwalijk nemen dat ze de standaarden van professionele journalisten niet halen (dat zou erg cynisch zijn) – probleem is dat precies door het ontbreken van die standaard, in het leven geroepen om op de juistheid van de informatie te kunnen vertrouwen, dat zo verdomde lastig gaat.

Een feit bestaat bij de gratie van die context die nu veelal mist of door media als de BBC, The Guardian of andere (professionele) journalisten nog steeds (moeten) worden gegeven. Optisch zitten wij, consumenten met een laptop thuis, met onze neus op de wereldgeschiedenis. Tegelijkertijd staan we er zonder duiding, classificering, ordening of prioritering nog net zo ver vanaf als dertig, veertig jaar geleden. Het feit dat ik het nu ook kan zien, brengt mij meer in verwarring dan hetzelfde nieuws, een dag later, in een context. Dus kom maar door met die context. En de ruwe filmpjes waarop die is gebaseerd. <<

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.