Lokale politiek: instituties, gedrag, strategie en retoriek

Volgens mij doet de Nederlandse politieke verslaggeving het prima. We hebben elke avond goed gevulde journaals en achtergronden, bewindspersonen en Kamerleden/Senatoren schuiven regelmatig aan bij talkshows. Het debat wordt via sociale media grondig ontsloten, kranten berichten in paginalange analyses over de achtergronden. Informatie zat.

Toch komt het politieke nieuws, als relatieve buitenstaander (relatief omdat ik wel alle media volg, maar zelf geen deel uitmaak van het Haagse circus) mij soms nogal anekdotisch over. De urgentie is er wel, maar in die urgentie van alledag worden verhalen niet altijd afgerond. In de actualiteit zitten meer achtergronden die het politieke pantser dat over Den Haag ligt, kan doorbreken. Hoe? Op die vraag wil ik experimenteren met een (langer lopend) project bij het Leidsch Dagblad: LD Politiek Live.

LD Politiek Live is een tweewekelijkse, crossmediaal verslag van de lokale politiek. We beginnen met een analyse over een thema in de krant. Vervolgens nodigen we een politicus en iemand uit de stad uit om daar live nog eens over te spreken (gevolgd door een verslag van die uitzending) en eindigen met een reactie uit het ‘maatschappelijk middenveld’. Maar ook in deze aanpak schuilt de vlucht in de urgentie en niet in de achtergronden die we willen bieden.

Dus gaan we experimenteren met vier politicologische benaderingen van politiek als fenomeen. De analyse zal een institutionele insteek krijgen: welke mogelijkhedenstructuur bestaat er voor het signaleren/oplossen/debatteren van politieke problemen? Hoe kunnen we de politieke actualiteit embedden in de spelregels die we hebben afgesproken? Wie houdt zich aan die regels (en wie niet)?

Het gesprek tussen politici en stad zal een strategische of behavioristische insteek krijgen. Waarom ‘gedragen’ politici/stad zich zoals ze doen? Welke doel willen zij daarmee bereiken? Hoe reageren ze op het gedrag van anderen? Zijn er alternatieven? Waarom wordt daar wel/niet voor gekozen? We kruipen dichter op het individu en de keuzes die hij/zij heeft (of niet) en de manier waarop zij daarmee omgaan.

In de afsluitende beschouwing zullen we een retorische invalshoek kiezen. We proberen de argumenten die de revue zijn gepasseerd te toetsen op hun overtuigingskracht. Zijn er mogelijk meer argumenten (die we niet hebben gehoord)? Welke zijn dat en hoe overtuigend zijn die? Kunnen we verklaren waarom die argumenten niet aan bod komen? Deze retorische analyse sluit de cyclus af. En daarmee, hopen we, hebben we een thema voldoende uitgediept. We hebben, hopelijk, ook zoveel mogelijk argumenten, vragen en benaderingen een kans gegeven. In de hoop dat we de Leidse politiek beter aan Leidenaren kunnen uitleggen.

2 reacties

Davied 29 augustus 2014 Reageer

Interessant initiatief. Ik dacht echter in eerste instantie dat je doel was om een langeretermijnblik mogelijk te maken op een bepaald thema (bijv. toegankelijkheid binnenstad of armoedebeleid), maar als ik het goed begrijp gaat het meer om het “métier” van lokaal politicus. Dat lijkt me interessant voor politicologen en wellicht voor in politiek geïnteresseerde burgers, maar ik ben bang dat de maatschappelijke problemen en hoe daaraan gewerkt nog steeds slechts anekdotisch behandeld zullen worden en het totaalbeeld onzichtbaar blijft. Rond elk maatschappelijk thema kun je dezelfde insteken toepassen als je hierboven beschrijft om. Is het niet interessanter om op die manier zowel inzicht te geven in het onderwerp en tegelijkertijd de rol van de politiek (en de andere factoren) zichtbaar te maken?

Sebastiaan van der Lubben 29 augustus 2014 Reageer

Ik denk niet dat je per se blijft steken in anekdotes. Door steeds dezelfde insteek te gebruiken, zijn we steeds beter in staat om onderwerpen te vergelijken en daarmee de ‘urgentie’ of actualiteit enigszins te nuanceren. We kunnen beter beoordelen hoe de politiek zich opstelt (responsief, repressief, representatief om er maar eens drie r’en uit te laten rollen). Deze methodiek maakt het mogelijk om het werk van politici in relatie tot de stad te bezien omdat we niet alleen de zaak verslaan, maar die ook selecteren. Wat nemen we wel mee en wat niet en, belangrijker nog, waarom? Ik zoek in eerste instantie ook een kapstok voor de politieke verslaggeving – hoe navaal (als in: navel staren). Kijk alsjeblieft mee en stuur bij – het is een groot experiment.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.