De overheid presenteert onderzoek na onderzoek, gebaseerd op data waar ik als burger maar moeilijk bij kan. Bevrijd die data en laat me lekker zelf sjoemelen. Dan kan ook ik het CDA kostbaar campagne-advies geven.
Wie databases van de overheid wilt gebruiken, moet soms hemel en aarde bewegen om aan de slag te kunnen. Gelukkige uitzondering is het CBS die alles via een kekke interface toegankelijk maakt. Probleem: je moet wel handig zijn met het maken van overzichtelijke presentaties. En precies daarover heeft Gapminder nagedacht. Zij bieden een super eenvoudige interface en een hoop data om zelf mee aan de slag te gaan.
Ik heb zelf het verband tussen de hoogte van het inkomen en het aantal telefoontjes in een land door de tijd heen bekeken. Een kwestie van een paar muisklikken en viola: het levert een grappige grafiek op die meer weg heeft van een goed glas champagne dan van een rustig, lineair verbandje. Vlak na de introductie van de mobiele telefoon loopt de VS en Japan voorop (meeste mobilo’s, hoogste inkomen per hoofd van de bevolking). Maar al snel volgen de anderen. Alsof de fles champagne na kort schudden wordt ontkurkt en direct uitgeschonken.
Misschien leuk voor het CDA: het verband tussen de urbanisatiegraad (het percentage van de totale bevolking dat in de stad woont) en de hoogte van het BNP van een land. Hoe hoger het BNP, hoe meer mensen de stad verkiezen boven het platteland. Wie het platteland wil redden en urbanisatie tegen wil gaan, zoals het CDA (en ook de VVD) moet ons BNP dus laag houden. Bijkomend voordeel van een laag BNP: als we minder verdienen, krijgen we meer kinderen. Met een laag BNP slaan de christen-democraten dus twee vliegen in één klap: meer kinderen in landelijk Nederland.
Het zijn allemaal geen schokkend, wetenschappelijke nieuwtjes. Ik zou de persen van Nature of Science er niet voor stopzetten. Wat Gapminder zo leuk maakt, is de idee erachter: data verkregen met publieke middelen, moeten ook aan het publiek worden teruggegeven. Bevrijd de statistieken voor echte democratie. Alleen dan kunnen ook wij, in het publieke domein, meedenken over beleid dat ons leven verbetert. We kunnen, aan de hand van de data, beleid toetsen. Alleen met bevrijde data hebben betrokken burgers de middelen en mogelijkheden om zelf te onderzoeken. En als ik dat niet goed (en die kans is HEEL groot) dan kan ik anderen daarvoor inschakelen. Gaan we samen even ‘gapminden’. <<