Gebiologeerd door intelligent ontwerp (2): Drogredeneren

Drogredeneren zonder observaties vormen het fundament van de ontwerpthese versus Darwin. Zelfs bij hele slimme wetenschappers.

Het debat tussen evolutie en schepping blijft me op een of andere manier boeien. Zeker als prof. dr. Cees Dekker (Technische Universiteit Delft) zich in het debat mengt. Dat doet hij, voor de goede orde, trouwens al een tijde. Zo’n slimme, hoog aangeschreven wetenschapper, hoe kan hij zo overtuigd zijn van intelligent design? Al lezend en vooral geïmponeerd door zijn titulatuur en staat van dienst, voelde ik steeds meer sympathie voor het design-argument. Tot ik op Kennislink een mooi debat las. Het toont maar weer aan dat zelfs een wetenschapper zich kan vergissen.

Wat is nu het argument van die designers? Het leven of onderdelen daarvan zijn onherleidbaar complex. Met andere woorden: als we een klein onderdeel uit ons oog halen, dan stort het hele systeem in. Het oog had dus niet stap voor stap kunnen evolueren. Het moet in één keer af zijn om te kunnen functioneren. Alleen in haar ‘onherleidbare’ complexiteit kan het bestaan. Ergo: het is ontstaan door design en niet door schepping.

Helaas, blijkt uit onderzoek (lees: waarnemingen). Het oog, net als bloedstollingen zelfs het zweepstaartje van bacterieeen zijn niet onherleidbaar complex. Ze zijn een stadium in een miljoenen jaren durende evolutie. Er zijn eenvoudiger ogen en zweepstaartjes gevonden.

Of, sterker: je kan niet straffeloos een onderdeel uit een ‘modern’ oog slopen en verwachten dat-ie het dan nog doet. Het blote feit dat een modern oog stopt te functioneren als je er een onderdeel uithaalt, betekent al helemaal niet dat er dus een ontwerp aan ten grondslag moet liggen! Met andere woorden: de evolutie heeft ogen voortgebracht die minder complex zijn dan de onze, maar wel werken.

Interessant in het debat op Kennislink is de opmerking dat de evolutietheorie nochtans wordt ondersteund door observaties. Dit in tegenstelling tot de design-these. De designers hebben ook iets circulairs in hun argumentatie en een cirkelredenering is een drogreden. Het argument gaat als volgt: kijk eens naar de staart van een pauw. Ongekend complex. Zo complex, daar moet wel een ontwerp achter zitten – alleen een ontwerp kan namelijk die complexiteit verklaren. De cirkel is rond en we hebben werkelijk niets verklaard. Drogreden dus.

Maar is Darwin dan geen drogreden? De pauw heeft zo’n staart omdat-ie er voordeel mee heeft ten opzichte van andere staart dragende pauwen. Kijk maar, want de staart is zo complex geëvolueerd, daar moet wel selectie achter zitten! Nou, de cirkel van dit argument is doorbroken gegeven het feit dat er nauwelijks tot geen pauwen zijn met een waardeloze staart. De argumentatie wordt door onze waarneming bevestigd. We hebben een toets of ons argument klopt: een toets die buiten het argument ligt.

Op zoek naar een middelbare school waar de design-gedachte wordt gedoceerd. Wie weet er een? <<

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.