Transistorradio

De vakantie werpt me niet terug in het stenen tijdperk van de media en informatievoorziening, ik doe juist weer even mee met de rest van de wereld.

Op vakantie gaan wij off the grid: geen elektriciteit behalve de meegenomen batterijen en – voor het eerst dit jaar – een zonnecel. We hebben ook nooit internet. Cold turkey. Vanaf dag een kijk ik alleen ‘s ochtends en ‘s avonds even op mijn telefoon of er geen familieleden zijn overleden. That’s it. Ik heb wel een transistorradio bij me – de Sony ICF-SW 11. Ooit aangeschaft uit pure verveling. Als het donker wordt, duik ik tot voorbij mijn oren in mijn slaapzak en struin ik de korte golf af op zoek naar wereldnieuws.

En dat valt helemaal niet mee.

Elk jaar verbaas ik me er weer over dat Engels op de korte golf helemaal niet de voertaal is en Angelsaksisch nieuws nauwelijks domineert. Ik heb in de veertien dagen dat ik weg ben nauwelijks iets meegekregen van de verkiezingen in Amerika. In mijn slaapzak vraag ik me af of ik door de korte golf een verknipt wereldbeeld krijg – niet natuurlijk. De vakantie werpt me niet terug in het stenen tijdperk van de media en informatievoorziening: ik doe juist weer even mee met de rest van de wereld.

Het kraakt en piept, Spaans, Italiaans, veel Frans, onmiskenbaar Aziatisch, ik hoor een oproep voor gebed. Regimes met een belang hebben sterke zenders die de plekken van de BBC Worldservice overstemmen. Nederlands hoor ik maar een keer: Goed Nieuws Radio. Met nieuws van Novum: gemeente Ede sluit homo-ontmoetingsplek. Er staat nu een hek tegen het wild, zegt de gemeente. Dood in de pot voor de ad hoc-homocultuur in de regio, stelt het COC. De zender geeft het keurig door, gevolgd door stichtende woorden. Ik voel me even thuis.

Sinds de Wereldomroep is omgelegd, moeten Nederlanders off the grid hun nieuws elders vandaan halen. Alsof een station uit Nederland niets te bieden heeft – maar dat is een gepasseerd station. Internet wint ontegenzeggelijk aan belang. Mijn buren kijken elke avond het NOS Journaal met hun wifi-abonnement (35 euro voor 60 uur). Ik zie het blauwe scherm tegen de binnenkant van de voortent schitteren.

Ik trek van het ontvangen signaal de ruis af en houd de informatie over die ik zoek. Ik miste daardoor de kwestie-Van Gelder, maar hoorde wel over de situatie in Zuid-Soedan, de aanslagen in Thailand, een online leverancier van verse groente in Oeganda en oplopende spanningen in de Krim; allemaal een tot twee dagen eerder dan mijn buren. Ik heb de ICF-SW11 nog niet opgeruimd: het transistorradiootje blijft nog even deel van mijn dagelijkse mediadieet. Hou ik dat vakantiegevoel ook nog even vast …

 

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.