De Gelderlander moet het gewraakte stuk publiceren – want daarvan afzien is de enige smet in de hele doodbedreigingsaffaire.
De brief is keurig. Het is een uitnodiging voor dialoog en de mededeling dat de hele kwestie een diepe indruk heeft achtergelaten. Ik vind dat (geloof) waardig. Je wordt niet alle dagen met de dood bedreigd.
Dat Kees Pijnappels het voorarrest na die doodsbedreiging lang vindt, mag hij vinden. Het is immers een persoonlijk schrijven. Sommige mensen zijn voor de doodstraf, anderen worden al duizelig bij het idee. Allemaal heel goed te begrijpen.
Oké, de officier van justitie John Lucas had een rechtere rug gehoopt. Maar dat is dan ook zijn vak: flinksheid en ferme taal. Ook dat mag. Hij heeft voor die mening toch een paar kolommen ruimte gekregen. En ook dat is weer heel fideel van de krant en hoofdredacteur die daarin toch behoorlijk worden afgeplast.
En ten slotte mogen alle Gelderlanders (en daarbuiten) ook nog eens heel intelligent leeglopen op het forum van de krant. Het geiten neuken en ezels melken is niet van de lucht. Soms moet de jongeman eraan geloven, vaker de hoofdredacteur, maar allebei zelden op een echt originele manier.
Ergo: hier lijkt sprake van een gezond, democratisch debat. To-the-point, met een heel concrete aanleiding, gefundeerd op een scherp verschil van mening en niet bijster intelligent gevoerd. Toch blijft er reden voor ontevredenheid, want waar is het gewraakte stuk nu toch? Ik zeg: beter laat dan nooit geplaatst vanwege een bedreiging.
Waar, oh Gelderlander, blijft dat stuk? Want daarin heeft iedereen wel gelijk – je plaatst omdat je het nieuws vindt, je ziet van plaatsing af als het geen nieuws blijkt te zijn. Je laat je natuurlijk NOOIT weerhouden door een puberbrein van 18 dat misschien oprecht boos is, maar waarnaar je natuurlijk, als goed ouder en professional, je oren niet laat hangen. Dan is het einde zoek, het hek van de dam en staat alles op de tocht. <<