sebastiaan van der lubben
Een reconstructie is geloofwaardiger als die van minuut tot minuut is opgetekend. Kranten maakten ze in de jaren negentig van talloze voorvallen, maar met een duidelijke voorkeur voor rampen (met vliegtuigen), treffen (tussen hooligans en politie) en wedstrijden (van de clubs of nationaal elftal). Het zijn de journalistieke voorlopers van het liveblog.
Weg met de spin docters (Van Praag, DNR 8 november)? Laat die voorlichters op departementen en van partijen toch lekker met rust en doe gewoon je werk: netwerken, lezen, en af en toe een gang naar de rechter. Wie durft het experiment aan: een maand lang politiek nieuws zonder een woord te wisselen met de dienstdoende woordvoerder of voorlichter.
Dat er veel kan gebeuren in maar 280 tekens, bewijst de tweet van Witte Huis-woordvoerster Sarah Sanders na de (fysieke) confrontatie tussen Jim Acosta (CNN) en een stagiaire gedurende een verbale botsing met Donald Trump. Prachtige televisie, natuurlijk: Acosta verstaat zijn vak, laat dat duidelijk zijn. En Trump ook. Hij wakkert een deel van het Amerikaanse ongenoegen over de kwaliteit van de ‘linkse’ pers nog eens aan door geen gas terug te nemen, maar Acosta tot in zijn schoenzolen af te branden.
Het leest als een politieke thriller, het is een page turner, een must read voor politieke junkies: de Nederlandse taal schiet te kort om Fear van Bob Woodward te omschrijven. De onderzoeksjournalist, met een onbetwiste staat van dienst, portretteert in zijn nieuwste boek een ontregeld en chaotisch Witte Huis van binnenuit.
Een anonieme bron leeg laten lopen over zijn verzet tegen president Donald Trump: de New York Times heeft wat stof doen opwaaien. De vraag of er echt een verzetsbeweging actief is die Trump probeert weg te houden bij belangrijke beslissingen, is niet zo’n interessante vraag.
Een eerder blog wees op het bord spaghetti dat ontstaat als woordvoerders rommelen met de timing van gebeurtenissen. Zeker als tegenstrijdige informatie wordt gegeven en dat vervolgens wordt ontkend.
De New York Times zette private en publieke gebeurtenissen over mogelijke obstructie van de rechtsgang door Trump inzake Russische inmenging tijdens zijn verkiezing naast elkaar. De twee kolommen lezen als een verhaal en zou wel eens een vorm kunnen zijn waarin veel overzichtelijker nieuws kan worden gepresenteerd.