Een motie van afkeuring, dat kreeg Leefbaar Leiden te verwerken tijden het debat op donderdag 27 februari in de gemeenteraad in de Sleutelstad. De motie was ingediend door GroenLinks. Het taalgebruik (‘We trappen hem de stad uit’) schoot fractieleider Kos in het verkeerde keelgat. ‘Parasitaire politiek’ noemde Kos de golf waarop Leefbaar Leiden, bij monde van Daan Sloos, op meesurfde met verontwaardigde en verontruste bewoners van de wijk waar Benno L. nu woont.
Die motie van afkeuring tegen een mede-Raadslid is een zeer vreemde stijlfiguur. Moties van afkeuring worden ingediend voor ‘bewindspersonen’ – de burgervader en de wethouder. Je keurt af, wat de basis kan zijn van ontslag. Ontslag, gedwongen afscheid, is het uitsluiten van de ander. Een motie van afkeuring is dus de opmaat voor het niet voeren van een debat. Je geeft aan afkeurend te staan tegenover gevoerd beleid. De argumenten gehoord hebbende rest de blaam.
Maar niet in de Raad. In de Raad wordt gediscussieerd in welke mate die lof en blaam wordt toebedeeld. In die Raad moet ruimte zijn om te wegen wat de leden willen wegen. Zonder last en ruggespraak, als gelijke onder elkaar en vooral door niet uit te sluiten. Je mag het oneens zijn, zeker. Maar dat oneens zijn is geen basis om iemand te willen uitsluiten. Of afkeuren. Ook Leefbaar Leiden niet. Omdat je anders niet tot een effectieve afweging van lof en blaam kan komen; het debat verplaatst zich van de controle op de macht naar controle op de machthebbers. Orde en inhoud lopen dan door elkaar.
Precies dat gebeurde woensdag in het debat over Benno L. tussen Leefbaar Leiden en GroenLinks. Het ging niet meer over het gevoerde beleid – het ging over elkaar. Iedereen was tegen en de motie werd ingetrokken. Terecht. <<
2 reacties
De vorm van een motie van afkeuring is wellicht niet passend. De reden – als ik het goed heb begrepen – is echter niet een verschil van mening, maar het oproepen tot geweld. Dat past niet in onze rechtsstaat.
Of er wel of geen oproep tot geweld heeft plaatsgevonden, is onderdeel van het politieke debat. LeefbaarLeiden stekt van niet, andere partijen zijn er ook niet op aangeslagen. Of daadwerkelijk een oproep is gedaan, moet nog worden vastgesteld. Dat doe je niet door mede-raadsleden op te roepen een ander raadslid uit te sluiten.