Kamers kansloze bezoek van Shell

Alexander Pechtold, Dutch politician
Image via Wikipedia

De Kamer gaat, op uitnodiging van Pechthold (D66) praten met Shell over Syrië. Want, stelt Pechtold, niet alleen staten (lees: minister Rosenthal van Buitenlandse Zaken), ook multinationals (lees: Dick Benschop) kunnen landen onder druk zetten zich aan internationale regels en normen te houden. Van Pechtold mag Shell niet wegkijken van de wreedheden die Assad zijn eigen bevolking aandoet.

Het idee is charmant. Shell = macht. Weet ook de Amerikaanse beurswaakhond SEC. Het FD berichtte eerder deze week over de Amerikaanse Dodd-Frank wet. Alle betalingen die olie-en gasindustrie doet om hun werk mogelijk te maken, moeten worden geopenbaard. Dus ook smeergeld. Is tenminste de rationaliteit achter die wet. Het FD schrijft:

Door de geldstromen van olie- en gasproducerende bedrijven naar het buitenland inzichtelijk te maken, zullen overheden en overheidsfunctionarissen meer geneigd te zijn die inkomsten ten goede te laten komen aan de bevolking (…).

Shell wil nu voor deze wet graag een uitzonderingspositie innemen. Er zijn landen die dergelijke openbaarheid namelijk bij wet verbieden, zegt Shell. In Qatar en China is het verboden binnenlandse bedragen te openbare. Klem tussen deze regimes en de Amerikanen zou het bedrijf leeglopen op de discrepantie. Liever niet, pleit Shell.

Het bedrijf houdt zich blijkbaar liever aan lokaal geldende normen en waarden. Logisch. Eenzijdige bijstelling daarvan kost het bedrijf miljarden. Olievelden liggen zelden in democratische landen en om die te ontginnen moet je roeien met de riemen die je hebt. Je moet kunnen dealen met de regimes die er zitten. Als Shell het niet doet, dan anderen wel. En Shell is  heel erg goed in dergelijke puzzeltjes. Wat de nauwe banden tussen het olieconcern en het openbaar bestuur mogelijk verklaart. Veel Shell-alumni stapten over naar de B.V. Nederland.

Sterker: als je met regimes als Assad kunt dealen, dan zeker met parlementariërs zoals Alexander Pechtold. En de Kamer is natuurlijk kansloos, als ze al ooit al dacht iets bij Benschop te kunnen halen. Misschien een vriendelijk woord, een glimlach, een schuldbekentenis die niemand hardop zal herhalen of juridisch geen enkele overlevingskans heeft. Een aardverschuiving in het conflict-Syrië? De Kamers zelfoverschatting zou episch zijn en eerlijk is eerlijk: ik zou me dan ook enigszins zorgen maken over haar geestelijke gezondheid. En die van Shell. <<

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.