Zembla was gisteren weer uit-ste-kend!

Flauwe kop, want Zembla was natuurlijk bagger eerste klas. Maar niet vanwege het pamflet van gisteren, maar omdat een even slecht rechts geluid in Hilversum mist.

U moet zelf maar even kijken. Ik hield het zeven minuten vol en heb toen gebruik gemaakt van mijn recht als TV-kijker: wegzappen. Zembla schoot gisteren vanuit de politiek-correcte, linker heup en toonde een pamflettistisch essay van aaneengeplakte archiefbeelden over de PVV met af en toe een kort interview. Ik denk dat zowel de SCP’ er als de politicoloog na vertoning zich gisteren vreselijk hebben opgewonden over de context rond hun verder uitstekende citaten.@KeesDriehuis heeft wat uit te leggen.

De VARA is de politieke campagne gisteravond dus begonnen en wie anders dan Wilders moet daar voor boeten?  Journalistiek in dienst van een politieke overtuiging – de kritiek is fors. Femke Halsema, lijsttrekster GroenLinks, is vandaag instemmend geReTweet – zowel door links als door rechts. Zembla was geen journalistieke documentaire, schreef ze, maar een ‘ politiek pamflet dat angst inboezemde’. En ook nog eens volgens dezelfde strategie als de PVV. Het was, wat haar betreft, tendentieus. Here, here!, scanderen velen in de twittersphere. Ook nu weet ze zich weer als staatsvrouw boven de partijen te presenteren. Ze gaat voor in de breed gedeelde overtuiging dat Zembla het publieke geld dat ze krijgt niet waard is.

Maar …

De Nederlandse journalistiek vindt haar oorsprong in politieke partijen. Ons verzuilde stelsel is er een direct gevolg van. Zembla ging gisteren terug naar haar roots: het verlichten van de onwetende  onderklasse (die volgens mij op de commerciëlen naar wat anders zat te kijken). Mister Correct Denken  ging als Grote Boze Rode Roerganger de massa voor en scheen met zijn zaklamp selectief op ‘ feiten’ die volgens zijn redactie te lang verzwegen waren. Zo hoopt hij op minder groei voor de PVV, want we hoeven niet bang te zijn. Echt niet. Een knap staaltje activistische journalistiek – precies zoals in de jaren twintig.

Ik vond het dus een eerlijke uitzending: herkenbaar propagandistisch, inclusief angstwekkende beelden van monsters en martelaren, dramatische muziek en een hoge snelheid. Je wordt meegezogen als je niet oplet. Wie heeft zitten dutten, is toch ruim een half uur ondergedompeld in op het eerste gezicht steekhoudende argumenten. Doel geslaagd, moet Driehuis denken.

Ik heb van de zes-en-een-halve-minuut dat ik keek ook wat geleerd: als ik mijn linkse overtuiging bevestigd wil zien, kijk ik voortaan Zembla. Probleem is dat mijn linkse overtuiging zelden overtuigend of zelfs maar in beginsel ter discussie wordt gesteld door een tegenhanger van Driehuis. Zolang dat er niet is, moeten we wel blijven opletten, want dan is er weinig publieks aan de publieke omroep en krijgt de PVV gewoon keihard gelijk. Want ook als je rechts bent heb je het recht om je eens vreselijk te storen aan televisie die juist bedoeld is je overtuiging te bevestigen. <<

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.