GeenStijl (GS) kreeg het notalek boven: een prachtig staaltje onderzoeksjournalistiek. Maar waar zijn al die andere kranten?
GS kreeg een anonieme tip. Alle exemplaren van de Miljoenennota, bestemd voor Tweede Kamerleden, zijn gewatermerkt met de partijnaam van linksboven naar rechtsonder (of andersom). Met wat handig Photoshoppen kun je dat watermerk zichtbaar maken. De tipgever kon dat niet, dus zette de redactie van GS aan het werk. In no time was duidelijk dat de stukken die RTL op haar site had geplaatst, door de PvdA waren aangeleverd. Paul Tang had ze onder de deur door geschoven. Niet voor het eerst, bekende hij. Zijn straf: hij mag een maand geen woordvoerder financiën meer zijn. Pijnlijk, want na zijn schorsing zijn de Algemene Beschouwingen voorbij.
Partijpetje
Bos verwoordde het mooi. Je mag van alles vinden van het embargo dat op de stukken rust, maar als er een embargo op zit, moet je je er aan houden. Hij heeft natuurlijk gelijk. Pikant detail is dat hij tijdens Pauw & Witteman toegaf met Tang te hebben gesproken. Dat levert een interessante stijlfiguur op: riep hier een minister een Kamerlid ter verantwoording? Of zette Bos zijn partijpetje op en sprak hij Tang toe als kopman van de sociaal-democraten? De terechte berisping had Bos formeel natuurlijk aan de fractievoorzitter moeten laten. Nu moest hij uitleggen dat Tang zelf had gehandeld en dat het lek niet was ingestoken om zo de eerste reacties op de pijnlijke maatregelen eens te peilen. Al met al een kwalijke zaak.
Follow up
Kwalijker is mijn inziens de journalistieke kant van het verhaal. In de opmaat naar Prinsjesdag berichtte mijn huiskrant Trouw uitgebreid over de zoektocht naar een exemplaar van de stukken. Redacteuren vielen Kamerleden lastig met de vraag deze te mogen hebben. En ziedaar: dit jaar deelde de NOS en RTL de eer. Geen krant stelde vervolgens de logische vervolgvraag wie nu heeft gelekt: zowel naar RTL als naar de NOS. Het verslag over de moeite die journalisten getroosten om het stuk te krijgen, is natuurlijk al mager. De follow up waar dat lek dan zit, moet er dan wel komen.
Abonnee
Dat deed geen van de ‘klassieke’ media. GeenStijl deed dat wel. In ieder geval gedeeltelijk. Rest de vraag: wie gaf stukken aan de NOS? Was dat ook Paul Tang? Of kregen zij de informatie van de ministeries? Vonden ze het in de prullenbak bij Financiën of Algemene Zaken? Wie lekt er allemaal? Welke partijen lekken het meest? Wie is er nu blij en opgelucht dat Tang de Zwarte Piet krijgt, zelf dus buiten schot blijft en lekker door kan lekken? Ik heb me direct geabonneerd op GeenStijl – ik vind dit na Tang verdomd relevante vragen en een antwoord van reguliere media krijg ik niet. <<