De wegen zijn slechter dan gedacht en restaurants puilen uit. Van het personeel, bedoel ik. Het gaat al een tijdje niet goed met Duitsland, volgens mij.
Het wirschaftswunder is voorbij. De geknakte trots die Duitsers nach dem Krieg alleen nog in hun export kwijt konden (jarenlang gold Made in Germany als beste garantie voor kwaliteit), is sterk teruggelopen, de werkloosheid ging omhoog.
Duitsland is ziek en dat zie je in het dagelijks leven terug. Slechte wegen en overal loopt personeel. Ik internet in een slecht gevuld speelparadijs en zie vier serveersters rondlopen. Ze zijn allemaal mijn koffie vergeten.
Vriendelijk, zeker, en de worst is nog altijd van ongekende kwaliteit. Het eten is niet duur en een zevenkamerhuis kost hier gewoon 150 duizend euro. Dus waar hebben we het over? De vraag is wat voor structurele problemen schuilgaan achter de immer aangeharkte tuintjes en pittoreske steden en dorpen.
Na der Anschluss heeft het land een ongekende verantwoordelijkheid op zich genomen. De Ossies drukten op de hele begroting, van alle Duitsers. Daar zijn diverse crises bijgekomen. terwijl de economische structuur nog was en nog steeds is ingericht op het Duitse wonder. Een vriend van mij vertelde dat een vaste baan krijgen erg lastig is, van een vaste medewerker afkomen is welhaast onmogelijk. Made in Germany is een mythe en daarmee een probleem geworden.
En dan zijn er plots twee kopjes koffie. Ik dacht dat de serveerster mijn koffie was vergeten en had een neiuwe besteld. Maar vergeten … naa, dan doen Duitsers niet glad. <<