36.000 bezoekers in de aanloop naar, 6.000 de dag na de verkiezingen en 2000 bezoekers tijdens de uitslagenavond: LD Politiek Live, het blog over lokale politiek in Leiden, ‘werkte’. Het doel van live tv en artikelen in de krant was heel eenvoudig: kunnen we de lokale politiek goedkoop, eenvoudig, verhelderend en aantrekkelijk in beeld en schrift krijgen? Ja dus. Daar hebben we niet alleen een hoop lol aan beleefd, daar hebben we ook heel veel van geleerd. Aflevering 2: Krant, internet, langs de deuren
Iedereen is het met me eens dat live TV in een krant niet gaat, maar waarom proberen we dan wel keukentafelgesprekken vanachter de computer te voeren? Vreemd: de kracht van journalistiek is dat je juist op de fiets kan springen om jezelf bij lezers en niet-lezers naar binnen te praten. Gewoon, om eens te horen hoe het in een straat of wijk gaat. Dat kost tijd, zeker. Ik was gemiddeld tien deuren verder voordat iemand mij binnenliet. En we hadden het ons nog eens extra lastig gemaakt door alleen aan te bellen bij nummers 3 en 19 (19 maart). Eenmaal binnen leverde eigenlijk altijd wel goud op.
Toch: veel mensen willen niet met naam en toenaam in de krant. Daaraan hechtten velen een erg groot belang. De krant is iets, een foto op een pagina confronteert. Doe dus maar liever niet. Vreemd: mensen delen hun hebben en houden op Facebook, een verhaal over de staat van hun straat … eng! Langs de deuren voor een peiling is dus een kwestie van een lange adem en een beetje geluk.
Dat geldt ook voor de profielen van politici – een platform in de krant waarin ze hun visie over de stad kwijt mochten. Wie al lang op het pluche zat, had zijn drie bulletpoints keurig voorbereid. Het artikel dat volgde gaf een aardig beeld van de persoon en diens overtuiging. Meer hoeft ook niet. Net als op TV ging het ons niet om de scalp, dat is andere journalistiek. Wij wilden laten zien – en dat is aardig gelukt, denk ik.
Op TV mag het dan best een stapje verder. Niet op het scherpst van de snede, maar prikkelend wel. Er moet wel iets gebeuren op dat beeld. En wij hadden één voordeel: we hadden het algemene verhaal al verteld (in de krant), we wisten hoe sommige burgers over sommige thema’s nadachten (u komt met Henk & Ingrid? Wij dronken thee met Mohammed!) en we hadden eens rustig de programma’s gelezen. Mocht een politicus met meel in zijn mond blijven praten, dat stelden we de kritische punten aan de orde bij een persoon uit het maatschappelijk middenveld.
Crossmedialiteit dus: het hele verhaal in meerdere afleveringen en aan iedereen de vrijheid om aan te sluiten waar-ie zich senang voelt.
Advies
- Vertel je verhaal crossmediaal door
- verhalen uit zoveel mogelijk perspectieven te vertellen;
- Kies voor elk perspectief een eigen item/moment/medium;
- Benader de hoofdpersonen van die perspectieven ook voor de distributie van jouw producten;
- En laat de gasten in elk perspectief reageren op de ander.