Als ik een fout maak, streep ik het vaak door. Zo dus, heel eenvoudig. Iedereen snapt dat er wat met de doorgehaalde tekst aan de hand is. Het is een typografische oplossing voor een feitelijke onjuistheid. Dat is in een krant lastig. Je kunt nu eenmaal geen editie terugnemen om een passage door te halen. Online is dat heel eenvoudig. Kijk maar. Blogs doen het wel, ouderwetse kranten niet. Maandag was een uitgelezen kans voor het NRC om met een doorhaling in één oogopslag typografisch (en beeldend) nieuws te duiden.
Op de site het bericht Franse leraar neergestoken – aanvaller riep ‘in naam van IS’. U ziet meteen dat er iets aan het bericht mankeert: er staat een streep door de tekst. Dat klopt. De man, bleek later, had de hele steekpartij verzonnen. Hier was geen sprake van een terroristische aanslag, maar van politiek gedreven automutilatie – tenminste, dat is het vermoeden. De politiek probeert nog enige duiding uit de man te krijgen. Helder toch? De site van het NRC loste de kwestie echter minder zichtbaar op: door een vetgedrukte regel onder de foto te plaatsen die linkt naar een nieuw artikel (zie foto). Dat nieuwe stuk leidde uiteindelijk tot de rectificatie: de man had het hele verhaal verzonnen.
Nu linkte de krant bij het originele stuk, dat door het vluchtig karakter van internet al even onherroepelijk is als de folio-uitgave, naar het ware verhaal. Maar: een onoplettend lezer kan toch – slachtoffer van zijn eigen bias – de zin negeren. Haastige spoed maakt van de vetgedrukte regels een afleidingsmanoeuvre voor het echte nieuws. Alleen Franse leraar neergestoken – aanvaller riep ‘in naam van IS’ maakt in een oogopslag duidelijk dat hier iets fundamenteels niet deugt. Vervolgens kan de ware toedracht direct onder de foto worden geplaatst (dus zonder externe link) en voor de liefhebber de gehele, oude (en onjuiste) tekst daar weer onder. Eventueel met een krachtige streep er door. Dat leest nog altijd prima, maar met die voortdurende waarschuwing: dit klopt niet!