Feeding Frenzy

ZUM KOTSEN!| Ik lag een anderhalve nacht lang op de wc en heb zo’n beetje alles eruit gegooid wat een mens in zich heeft. Offline, letterlijk en figuurlijk. Het goede nieuws: ik heb weer trek in Lester Young met Oscar Peterson (New York, 1952). I Can’t get started. Mooi letterlijk genomen; de opname begint vier keer opnieuw en blijkt dan een grapje te zijn met deze keer een zingende saxofonist. Wilde ik u niet onthouden, krijg de stream echter niet gepost. Voor weinig bij de betere platenzaak te krijgen: Lester Young with the Oscar Peterson Trio (Peterson, Brown en Heard).

ZALMNEUS | Ik ben gek op must-read-lijstjes. Foreign Affairs geeft ons huiswerk over de Transatlantische verhoudingen. Zou je zeggen: saaie shit. Die Amerikanen hebben toch al prima banden met West-Europa? Daar hebben ze zelfs een speciaal programma voor: hierin nodigen ze toekomstige leiders uit Europa uit voor een ‘studiereis’ naar de States (Balkenende ging, Zalm, Sarkozy en Thatcher). Het Foreign Leader Program heette dat. Ik heb er voor een KNAW-uitgave Giles Scott-Smith over gesproken. Het is best een eer om uitgenodigd te worden en die Amerikanen hebben een heel aardige neus voor politiek talent. Ze betalen de reis en verblijfkosten en je mag zelf kiezen wat je gaat bestuderen. Je kan ook thuis blijven en in de boeken van FA duiken.

KAPUT | Kranten gaan naar de klote: we willen niet voor het nieuws betalen, maar gratis produceren kunnen we niet. De bloggers die dat wel doen, veranderen met hun gefragmenteerde aanpak nu al het aangeaicht en de werkwijzen van kranten en tijdschriften. Zij kijken af hoe in de blogosphere sporadisch geld wordt verdiend. De New York Review of Books plaatst dan ook – heel 1.0 – een te lang en goed geschreven stuk over de invloed van bloggers op nieuws bij ouderwetse redacties. De auteur, Michael Massing, wordt zelfs geïnterviewd (podcast) door de NYRoB. Dat is dan weer heel erg 2.0. Wat ik trouwens mis in de discussies over de toekomst van de kranten, is een gedegen analyse van ‘nieuws’. Wat is dat? Hoe komt het tot stand en welke invloed heeft haar ontstaan op de toekomst van haar dragers – de kranten? Misschien iets voor en afstudeerproject communicatiestudies?

WILDER(S) | Ik heb ooit een stuk over Verdonk geschreven. Dat ging over de these dat haar populariteit schandaalgedreven is. Geen schandaaltjes – geen aanhang in de peilingen. Het lijkt er op dat deze wat paradoxale these (als je uitglijdt, ga je niet op je bek) na Verdonk nu ook door Wilders wordt onderschreven. Beide zijn te stil, te electoraat 1.0, te weinig ophef, te weinig schandaleus en dat kost je aanhang. Virtuele aanhang, maar wat hebben deze bewegingen anders dan virtuele aanhang? Steeds minder, blijkt. Als ze hun mond houden, tenminste.

EIGENDOM IS DIEFSTAL | Zij mag van mij het bij elkaar gesjoemelde bedrag ook houden … Raamabtenaren die meer dan een kwart eeuw slapen: dat kost de gemeenschap meer dan een half miljoen uitkeringsfraude. Dat trek je dan niet uit de beurs van dit stel. <<

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.