Een eerder blog wees op het bord spaghetti dat ontstaat als woordvoerders rommelen met de timing van gebeurtenissen. Zeker als tegenstrijdige informatie wordt gegeven en dat vervolgens wordt ontkend.
De New York Times zette private en publieke gebeurtenissen over mogelijke obstructie van de rechtsgang door Trump inzake Russische inmenging tijdens zijn verkiezing naast elkaar. De twee kolommen lezen als een verhaal en zou wel eens een vorm kunnen zijn waarin veel overzichtelijker nieuws kan worden gepresenteerd.
Mag je een opname die je maakt voor uitwerking in een artikel ook gebruiken voor een podcast over hetzelfde onderwerp? Nee, besloot de New York Times voor zichzelf.
Die persmuskieten of waakhonden, al naar gelang uw voorkeur voor ‘t beestje, besparen geld. Uit onderzoek blijkt dat we hun afwezigheid allemaal gaan voelen in de beurs. En niet ten goede.
De Britse Lords zijn op ramkoers met de regering-May. Maandag stemden zij in meerderheid voor een tweede Leveson-onderzoek naar het reilen en zeilen van de Britse pers. Het Britse parlement had in meerderheid een tweede onderzoek verworpen, maar is dus gepasseerd. De Lords namen een motie aan die de regering oproept om drie onderwerpen nog eens nader…Ga door met lezen van “Britten lichten nogmaals doopceel pers”
Ik maak me er zelf ook schuldig aan: reductie van onzekerheid en begrijp de wens van Het Parool om met een peiling alvast uitspraken te doen over de nieuwe burgemeester van Amsterdam. Wouter Bos moet het gaan doen. Dat vindt de krant niet, maar volgens de krant de Amsterdammers zelf, aldus een poll van I&O…Ga door met lezen van “De Wet van de Gereduceerde Onzekerheid”