Het verwijt geen wederhoor te hebben toegepast, werkt bij journalisten als een rode lap op een dolle stier. Dus klimt ook Jan Born (EenVandaag) in de pen als het ministerie van Defensie hem verwijt het RIVM geen kans te hebben gegeven te reageren op zijn aantijging: hun onderzoek naar de kankerverwekkende PX-10 (reinigingsmiddel voor wapens) deugt niet. Lang leve internet, want daar kunnen we de achterkant van de scoop keurig inzien.
EenVandaag vraagt op 9 oktober om een reactie van het RIVM, herhaalt dat verzoek op 14 oktober en krijgt (pas) op 16 oktober een uitgebreide mondelinge en een dag later schriftelijke reactie. Te laat voor verwerking in de reportage. EenVandaag besluit daarom in de uitzending te verwijzen naar de webpagina van het programma. Daarop plaatst de redactie de reactie van het RIVM integraal. Dus, concludeert redacteur Born:
“Als Defensie dus beweert dat het RIVM niet in staat is gesteld om op de aantijgingen te reageren, dan is dat een onjuiste bewering. Een onjuiste bewering, ondertekend door de minister van Defensie en gestuurd aan de Tweede Kamer. U mag het misschien een detail vinden maar Dossier EenVandaag heeft hoor en wederhoor hoog in haar vaandel staan.”
Maar dat is niet het belangrijkste nieuws. Toegegeven: het verwijt doof te zijn (geen wederhoor) is vervelend. Maar, wees eerlijk: het interesseert u toch ook niet als de bakker ruzie heeft met zijn meelleverenacier? U wilt brood van goede kwaliteit. Nee, interessanter dan deze gotcha-mailwisseling is de discussie die EenVandaag bij de horens heeft gevat. Namelijk de discussie tussen het RIVM en de (ik citeer) “internationaal vermaarde” Belgische toxicoloog Prof. Dr. Jan Tytgat. Niet zo maar een witte jas, neen, een internationaal vermaarde …
Wat is het debat? De claim van de Belg. Volgens hem is sprake van een ‘foute rekenmethode’: “Men heeft een hoge blootstelling aan PX-10 van bijvoorbeeld twee weken verdeeld over een heel jaar. Dan kom je tot een lage waarde maar dat is een foute methode. Een korte periode in hoge mate blootgesteld worden aan een giftige stof, levert een zeer verhoogd risico op kanker op.”
Het RIVM stelt: “13. De gangbare rekenwijze voor het schatten van het kankerrisico voor benzeen zijn geënt op lange termijn blootstelling; er zijn geen modellen voor beroepsblootstelling die uitgaan van piekblootstelling; 14.De gebruikte relaties voor het risico van benzeen komen uitwetenschappelijke onderzoeken in arbeidssituaties waarbij ook piekblootstellingen optraden; het risico dat samenhangt met dergelijke piekblootstellingen is dus al in de gebruikte relaties verwerkt”
Piekblootstelling versus de claim dat er geen methoden zijn waarbij wordt uitgegaan van piekblootstelling. Kijk, dat is natuurlijk nieuws! Wetenschappelijk nieuws! Dat de minister EenVandaag verwijt geen wederhoor te hebben toegepast, is in de marge interessant, maar dan alleen voor journalistieke vakbroeders. Dat het RIVM een andere methode voor toxicologisch onderzoek toepast dan de ‘internationaal vermaarde’ toxicoloog Tytgat, is een vervolg waard. Moet het er wel komen: want hoe kunnen beide modellen worden verklaard? <<